Jakie normy powinna spełniać studnia wiercona?

Decyzja dotycząca budowy studni wiąże się najczęściej z brakiem dostępu działki budowlanej lub rekreacyjnej do wodociągu. Drugim powodem jest zwykle chęć obniżenia kosztów związanych ze zużyciem wody do celów bytowych i spożywczych. Jakie przepisy prawne muszą zostać spełnione podczas procesu wiercenia studni?

PRZEPISY PRAWNE DOTYCZĄCE INDYWIDUALNEGO UJĘCIA WODY

Zgodnie z § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, każda działka budowlana przeznaczona pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, powinna mieć zapewnioną możliwość przyłączenia uzbrojenia działki lub budynku do sieci wodociągowej. Jeśli nie ma takiej możliwości, działka musi zostać wyposażona w indywidualne ujęcie wody. Przeszkoda w przyłączeniu do sieci wodociągowej musi mieć charakter obiektywny – jednym z powodów może być znaczne oddalenie sieci wodociągowej od działki.

Czytaj więcej: Jak wykonać odwiert pod studnię głębinową?

LOKALIZACJA STUDNI GŁĘBINOWYCH

Właściciel gruntu może bez pozwolenia wodno prawnego może korzystać z wód znajdujących się na jego posesji, jeśli pobór wody nie przekracza 5 m³/dobę, a wydajność pomp czerpiących wodę ze studni nie jest większa niż 0,5 m³/h. W tej sytuacji głębokość wykonanego odwiertu nie może przekroczyć 30 m. Przed rozpoczęciem prac wiertniczych należy sprawdzić, czy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie ma zakazów lokalizacji ujęć wód głębinowych na danym terenie. Ponadto studnia wiercona dostarczająca wodę, przeznaczoną do spożycia przez ludzi powinna znajdować się 5 metrów od granicy działki, 7.5 metra od osi rowu przydrożnego, 15 metrów od budynków inwentarskich, silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu, itp. oraz 30 metrów od najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej.